Myra

Fotograaf Bartjan vroeg “visualiseer wat je wil bereiken met je muziek”.
Ik zag een lotusbloem ontvouwen, muziekklanken vertaald in beeld. Mijn stem met alles verbonden als een groot gouden geweven web.

De gouden draad

Mijn creativiteit is de zuurstof in mijn longen. Het water in mijn lichaam. Het puurste deel van mij. De gouden draad die alles verbindt. Het is het sterkste deel van mij. Hetgeen dat altijd overwint. Altijd haar weg terugvindt naar mijn bewustzijn. Hoe zeer ik haar ook ontkend heb. Het is mijn allerdiepste weten. Het is, zoals ik droomde niet zo lang geleden, mijn pure gouden kern. Ik toonde haar aan iemand, een prachtige gouden steen, kristal, die ik vanuit mijn binnenste pakte en aan haar liet zien. Kijk zei ik, dit wil ik nooit meer kwijt.

Als je me vraagt wat mijn drijfveer is in dit leven dan is het verbinding

Verbinding met de mensen die ik liefheb, met onze moeder natuur, vader cosmos. Verbinding met het licht en het donker. In mezelf en om me heen. Aanschouwen en verbinden vanuit openheid, met een lach, een traan. Verbinden vanuit stilte en vanuit geluid. Alles welkom heten. In mij. In jou.

Zingen is mijn allergrootste en ik denk ook mijn allereerste medicijn. Eén die ik vergeten was, die ik weggestopt had, diep in de krochten van mijn zijn. Mijn stem ontwaakte in een ceremonie in juni 2020, ik werd overdonderd door de kracht die ze me schonk.

Ik zing

Omdat het mij heling, voldoening, verbinding brengt. Als het jou (ook) raakt is dat het grootste cadeau. En de essentie blijft bij mij. Ik doe het vanuit mijzelf voor mijzelf. Alleen daar heb ik ruimte om alles te delen wat er leeft. Vanuit verbondenheid met mezelf. Dat ik andere mensen met mijn zingen kan en mag raken blijft iedere keer weer het allergrootste cadeau. Want ik zing eigenlijk vooral voor de heling in mij. Dat klinkt bijna egocentrisch maar is het niet. Ik zing van binnen naar buiten, via mezelf naar jou.

My life is my art, my art is my life

Ik ben Myra (1976) en ik zing al zo lang ik me kan herinneren. Als kind was ik altijd bezig met muziek, als tiener zat ik in bandjes en begon ik met het zelf schrijven van muziek. In 1993 verhuisde ik naar Schotland om daar 1 jaar naar school te gaan. Daar ontdekte ik samenzang en de magie die dat bij mij teweegbracht. Het vervlechten van stemmen, van lagen, in het Engels en in het Gaelic. Met de jaren raakte het zingen een beetje op de achtergrond en verloor ik die verbinding met mezelf. Door het leven. Door ziekte. Maar ik hervond de weg naar mijn essentie en mijn pad is om die essentie te delen. Het hoeden van de energie in een zangcirkel, het hoeden van de energie in een vrouwencirkel. Het is allemaal intrinsiek verbonden.

Foto: Bartjan https://www.mooimens.co